vertellementen

Oh heerlijk vind ik het.

het leven helemaal loslaten, tot in het oneindige. gaan ontbijten met mijn mama, mijn tante en mijn nichtjes, zomaar op een zaterdagochtend, om daarna te gaan aperitieven in het Pakhuis. koffie drinken in plaats van strijken. dansen met mijn baby, die dat zo leuk vindt. vegetarisch koken, in plaats van met kip, en champagne drinken die we kregen voor onze trouw. doen alsof we mekaar nog maar juist kennen en weer verliefd zijn. geen regels, geen dwang en geen gehaast. geen gezaag want wij doen daar bijna nooit aan mee, alleen maar blij en alles een beetje nemen zoals het komt. vanwege imperfectie, andere visies, uitgesproken meningen. wij kunnen dat allemaal aan, wij twee. wij lachen dan een keer, halen onze schouders op en zijn zo content dat het hier allemaal gewoon loopt. met hoogtes, vooral veel hoogtes, en af en toe laagtes, of wolken. zelfs dat kunnen wij alletwee aan. blij dat ik het leven zo licht kan vinden, dat ik mijn lief heb en mijn drie dametjes.

het enige ware aan groot verdriet is dat de lucht soms anders is, later.