vertellementen

Er bestaan drie soorten mensen.
Baby’s, kleuters en mensen.

Er bestaan ook 3 soorten vrouwen in haar bestaan, of neen, vier.
Mama’s, madammen, oma’s en mensen met kappen. Die kappen dat zijn sluiers, en ze vindt ze magisch.
Ze staat erbij te kijken, en spreekt mijn Turkse buurvrouw erover aan.
‘Het regent toch nie, meflouw?’

Er bestaan papa’s, en die hebben allemaal een piemel zegt ze. Ook meester Peter, de directeur van onze school.

Plots is zij een mens geworden. Een grote dan nog wel.
‘Kijk!’ roept ze verrukt, ‘ik is een grote mens geworden!’
Haar armpjes reiken net niet tot aan de hemel, en ze doet sedert vandaag nu ook zelf haar schoenen aan.
Alles rondom haar bestaat uit driehoeken en ze kijkt misnoegd als ik zeg dat zij eigenlijk een echt vierkant is.
‘Neen mama, ik is een mens, een grote mens, en ik kan mij eigen onderbroekslip afdoen, lijk grote mensen.’
Ze kan minuten discussiëren over het woord slip, want zij vindt onderbroek leuker. Compromissen sluit ze wel, dus.

Jij bent een klein kapoentje, lacht Anouk, die pas écht een grote mens aan het worden is.
‘Neen zus,’ repliceert onze felste sebiet, ‘ik is een glote kapoen geworden!’

En ik, ik sta er naast en ik kijk ernaar. Ik ben gelijk een beetje moe, zoals altijd. Ik kan nog net zitten en nadenken over hoe we vanavond onze invités verwennen, dat lukt me nog net. Net als schone dingen lezen, met een kop koffie erbij. Bij Janina Modaal, bijvoorbeeld. Of LaFilleHella.
Twee dames met wie ik deze week een auto deelde. Die van Oontje dan nog wel.

Ik heb hopen werk in huis (nieuwe kast!), en nog veel dringende zaken die wachten, maar ik plant mezelf eerst op de koer, met een krant en een beetje zon.

Ne goei weekend.