vertellementen

Je eigen stem ontdekken, en de mogelijkheden ervan, dat moet toch wat doen met een mens.

Clarisse heeft de hare deze week ten volle ontdekt, en blijkbaar vindt ze het leuk: ‘s morgens om zes uur, in bed, tussen ons, brabbelen tot ze weer in slaap valt, in ‘t park, de babysit, zelfs als ze aan het drinken is. Ze kan haar stem heel schril maken, en dan lijkt het een beetje op tieren. Het zijn waarlijks gesprekken geworden sedert gisteren, met hoogtes, laagtes en vooral veel inhoud. Echte monologen dus.